Konserlere gitmeyi her zaman sevdim. Bir mekana ilk adımımı attığımdan ve ilk canlı performansımı izlediğimden beri (bilmek isterseniz Frankie Goes To Hollywood 1984 Birmingham Odean'dı).

Karantina süresince canlı müzik yasaklandı ve müzik mekanları kapanmaya zorlandı. Bir süredir yeniden açılmasına izin verilmesine rağmen müzik endüstrisi yeniden ayağa kalkmakta biraz zorlandı. Yani moshpit'te sosyal mesafeyi nasıl koruyorsunuz?!?

Ancak artık kısıtlamaların tamamen kalkmasıyla ve hayatın normale dönmesiyle nihayet canlı bir konsere çıkmayı başardım. Ve dostum, canlandırıcı mıydı? Konser arkadaşım Gerry ile birlikte taksiye atladık ve en sevdiğim gruplardan biri olan Idles'ın muhteşem rock/punk müziğiyle dolu bir gecenin keyfini çıkarmak için Birmingham'daki O2 Academy'ye doğru yola çıktık.

Dürüst olacağım. Olay yerinden bu kadar uzun süre uzak kaldıktan sonra ne bekleyeceğimi bilemedim. Beklentilerimi karşılayacak mı? Zevklerim değişti mi? Pandemi sonrası dünyada canlı müzik hala hayatımın büyük bir parçası olacak mı? Cevap kocaman bir evetti

Harika bir zaman geçirdim. Gittiğim en iyi konserlerden biri. Müzik, insanlar, atmosfer; hepsi muhteşem. Geri dönmek çok iyi hissettirdi

Artık aptal değilim. Burada, Birleşik Krallık'ta deneyimlediğimiz özgürlüklerin, dünyadaki pek çok kişi için henüz mevcut olmadığını biliyorum. Ama bunu bir umut mesajı olarak paylaşmak istedim. Hala kısıtlıysanız ve salgınla mücadele ediyorsanız, orada kalın. Daha iyi zamanlar geliyor. Ve yakın zamanda sevdiğiniz bir şeyi yapmaya başladıysanız, bunu duymak isterim? Neyi kaçırdın? Neye geri dönmek için sabırsızlanıyorsunuz? Cevapla tuşuna basıp bana haber verir misin? Cevaplarınızla beni şaşırtmaktan asla vazgeçmiyorsunuz….