เคยติดอยู่บนเกาะบ้างไหม?
ฉันไม่ได้ทำ – แต่ฉันเกือบจะทำไปแล้วเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เมื่อฉันพบว่าตัวเองรีบออกจากเกาะเมอร์ซี ก่อนที่ทะเลจะกลืนถนนไปทั้งเส้น
อย่างที่ทราบกันดีว่า สัปดาห์ที่แล้วผมเดินทางไกลจากเบอร์มิงแฮมลงไปยังเฟลิกซ์สโตว์ เพื่อพบปะกับเพื่อนร่วมงานขนส่งสินค้าและเยี่ยมชมท่าเรือ ระหว่างทางกลับบ้าน ผมตัดสินใจแวะที่โคลเชสเตอร์เพื่อไปเยี่ยมเพื่อนเก่าของเรา (และที่จริงแล้ว คีธ ผู้เชี่ยวชาญด้าน Out Of Gauge/Projects ของ Millennium Cargo) เขาอาศัยอยู่แถวนั้นในเกาะเล็กๆ แปลกตาแห่งหนึ่งชื่อเมอร์ซีไอส์แลนด์
ฉันไม่เคยได้ยินชื่อที่นี่มาก่อนเลย แต่มันเป็นเกาะเล็กๆ ในเอสเซ็กซ์ มีคนอาศัยอยู่ประมาณ 3,000 คน คีธแนะนำให้เราไปดื่มเบียร์สักแก้ว “แต่อย่าไปยุ่งเกี่ยวนะ” เขาเตือน “คุณต้องออกจากเกาะก่อนสี่โมงครึ่ง ไม่งั้นคุณจะติดอยู่ที่นี่” ฉันคิดว่าเขาล้อเล่น แต่ปรากฏว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น วันละครั้ง น้ำขึ้นท่วมถนนสายเดียวที่เข้าออกเกาะไปหมด สูงประมาณ 5 เมตร ไม่มีสะพาน ไม่มีเรือข้ามฟาก มีแต่ทะเล ตอนนั้นพวกเรานั่งอยู่ในผับเล็กๆ ที่น่ารัก มองนาฬิกาและน้ำทะเลที่ค่อยๆ เข้ามาใกล้
ตอนนี้ฉันรักเบอร์มิงแฮม แต่ฉันก็เห็นถึงเสน่ห์ของการอยู่อาศัยในที่แบบนี้เหมือนกัน บ้านริมทะเลสวยงามตระการตา เป็นบ้านในฝันริมชายฝั่งอย่างแท้จริง เห็นได้ชัดว่าเดนิส แวน เอาท์เทนก็มีอยู่หลังหนึ่ง และปีเตอร์ ชิลตันก็มีเช่นกัน อดีตผู้รักษาประตูทีมชาติอังกฤษ แต่ประเด็นคือ... พวกเขามีรถดับเพลิงหนึ่งคัน หมอหนึ่งคน ไม่มีสถานีตำรวจ แล้วถ้ามีเหตุฉุกเฉินจริงๆ ล่ะ? หน่วยแพทย์ฉุกเฉินต้องบินมาด้วยเฮลิคอปเตอร์ ไม่มีถนน ไม่มีแผนสำรอง
และมันทำให้ผมคิดขึ้นมาได้ว่า ธุรกิจส่วนใหญ่ก็เหมือนกันเป๊ะ มีคนๆ หนึ่งที่รู้วิธีทำสิ่งสำคัญๆ บางอย่าง เช่น การกำหนดราคา การบริหารบัญชี หรือการดูแลลูกค้าสำคัญๆ แล้วถ้าคนๆ นั้นลาป่วยหรือลาออกกะทันหันล่ะ? เหมือนกับเกาะเมอร์ซีตอนน้ำขึ้น ถูกตัดขาดอย่างสิ้นเชิง นั่นคือเหตุผลว่าทำไมการมีแผนสำรองจึงสำคัญมาก มีระบบพร้อม ฝึกอบรมทีม แบ่งปันความรู้ อย่าปล่อยให้ส่วนสำคัญของธุรกิจอยู่บนบ่าข้างเดียว และทำงานร่วมกับพันธมิตรที่คุณไว้ใจได้ เพื่อสร้างทีมที่แข็งแกร่งและไม่มีจุดล้มเหลวเพียงจุดเดียว!
เอาล่ะ เราออกจากเกาะได้ทันเวลาพอดี แต่ฉันจะไม่ลืมประสบการณ์อันแสนเร่งรีบนี้แน่นอน ถ้าคุณอยากไปเที่ยวเกาะที่เต็มไปด้วยอะดรีนาลีน Mersea ก็คุ้มค่าที่จะไปดูนะ แค่ต้องแน่ใจว่าคุณออกเดินทางก่อน 4:30 น. ก็พอ
แล้วคุณล่ะคะ? 'จุดล้มเหลวเดียว' ของคุณคืออะไร? แล้วคุณมีแผนสำรองไหม? อยากรู้เหมือนกัน...